Takımyıldızların ortasından on iki tanesi bizim için özel mana taşımaktadır. Bunlar güneş sistemindeki gezegenlerin güneşin etrafında yaptığı dolanım güzergahı üzerinde yer almaktadırlar. Aslında bu takımyıldızları astronomik bakış açısına nazaran on iki tane değil on üç tanedir ve her biri farklı boyutlardadır. Astrolojik bakış açısında ise durum farklıdır, takımyıldızların sayısı on iki olarak korunmuştur ve her biri eşit boyutlarda kesimlerdir.
Her bir burca atfedilen bu on iki takımyıldızın artık hikayelerine bakalım.
Koç Burcu: Koç Takımyıldızı
Yunan mitolojisinde, Boeotia hükümdarı Athamas, ikinci karısının tavsiyelerine uyarak, birinci evliliğinden olan iki çocuğunu kurban etmek ister. Zeus, bu iki çocuğu Phrixus ve kız kardeşi Helle’yi bu durumdan kurtarmayı düşünür. Ve onlara kanatları ateş üzere yanan altın bukleleri olan kusursuz bir koç gönderir. İki kardeş böylelikle, üvey anneleri Ino’dan kaçarlar. Yolda Helle, sıcaklığa dayanamayıp kötüleşir ve Çanakkale Boğazı üzerinde denize düşer ve boğulur. Kolhi’ye varınca Phrixus, kız kardeşinin anısına Koç’u Zeus’a kurban eder. Zeus, ismine adanan Koç’u kabul eder, müteşekkir olduğunu anlatmak için onu gökyüzüne bir takımyıldızı olarak gönderir.
Sembolik tahlil: Koç, Ateş ve Eril olanı, mitolojik orijininde bir ortaya getirir. Ruhsal planda, anne ve babadan bağlarını koparmaya zarurî kılan birinci itkiyi sembolize eder. Bu çocuk için, varlık göstermesinin birinci adımıdır. Koç’un çocukları Doğu’ya, Kolhi’ye yanlışsız götürmesi de Doğu’nun Yükselen ve 1. Konutu temsil etmesi ile Koç’u ilişkilendirir, yani Doğum’u. Koç’un prensip olarak Eril olması bu meşakketli seyahate erkek kardeşin dayanmasındandır. Kız kardeş Helle seyahate danayamayıp denize düşmüştür, bu da bir evvelki burcun, Balık burcunun hikayesine yol açacaktır. Onun çabayı terk edişi ve kurban durumu, Balık burcunun iki farklı vurgusudur, bu da Koç burcuyla büsbütün çelişmektedir (terk ve fedakarlık).
Birçok mitolojik ve dini sembolde Koç, ateşle irtibatlıdır. Hint mitolojisinde Koç, Agni’nin yaratıcı ilahi ateşi, Mısır’da Amon’un gerisinde yaratıcı, gökyüzü Koç yaradanının olması üzere.
Boğa Burcu: Boğa Takımyıldızı
Zeus, kral Agenor’un hoşlar hoşu kızı Avrupa’ya aşık olur. İlahların insanlara süper tabiatlarını göstermeyeceğinden ötürü ona nasıl yaklaşacağını bilememektedir. Bir gün kız kıyıda yürürken ona, ayın hilal halini çağrıştıran boynuzları olan beyaz bir boğa olarak görünmeye karar verir. Kız onu görünce bu etkileyici boynuzlara çiçekten çelenk asmak ister ve yanaşır, uysal ve sevecen tutumuyla kızı sırtına bindirip, kıyıyı vuran dalgalarda gezidirir. Onu suların üzerinden Girit Adasının kıyılarına götürür. Oradaki birlikteliklerinden üç oğul olur. Bunlardan biri geleceğin büyük hükümdarlarından Minos’tur. Minos, boğaya şükranlarını iletmek için, onu kutsal bir hayvan olarak kutsar. Boğa’nın kutsallığı onun gökyüzünde yer almasını sağlar. Daha ileriki vakitlerde, Minos kendi gücünün tesirine girerek Yaradanlara meydan okur. Poseidon, Minos’un yoldan çıkmış karısı Pasifae’ye, Zeus’un kılığına büründüğü beyaz boğanın birebiri olan bir boğa gönderir. Aslında gerçek olan bu boğayı Pasifae İlah sanır, onunla birlikte olur. Birlikteliklerinden Minator doğar, yarı insan yarı boğa karışımı bir yaratıktır. Minos utancından bu yaratığı labirente hapseder. Sembolik tahlili: Birinci kopuştan uzaklaşmaya müsaade veren Koç’un dürtüsünden sonra Boğa, hayatın zenginliğini ve zevkini sembolize eder. Baskın içgüdüleri, beslenmek, bolluk aramak ve aşktır. Yunanlılar bahara kavuşum vakitlerinde gerçekleştirdikleri şenliklerde verimli ve cömert İlah Dionysos’u kutlamıştır. Bu kutlamalarda yiyecek ve içecek bolluğu taşkınlıklara vardıracak seviyededir. Varoluşa geçmeye müsaade veren ve dış dünyada farklılaşmaya götüren doğumun kutsal yaratıcı itkisinden (Ateş) sonra, güç dişileşir ve maddileşir. Var olma olgusu, somut bir gerçeklik haline dönüşür. O halde Toprak elementine geçiş zaruridir. Çünkü, vücud bulmak için vücuda sahip olmak gereklidir. Ve doğal olarak da vücudun muhtaçlıkları vardır. İnsanın ilkel içgüdülerinin tatmininin bir mecburilik olmasında hiç aşağılayıcı bir durum yoktur. Tam aksine Boğa bizi hayvansallığımızdan uzaklaştırır. Bu düzgün yanıyla, yaşıyor olma olgusuna doğal bir şükran biçimidir. Fakat insanın içgüdüleri şayet muhtaçlıklarını taşkınlığa vardırırsa, doğal ki olumsuz bir biçime dönüşebilir. Boğa’nın en karanlık yanlarını labirente kapatılmış Minator sembolize eder.
Boğa, yeryüzünün verimliliğinin sembolüdür. Çok sayıda mitolojik hikayede tabiatın ve bolluğun sözüdür.
İkizler Burcu: İkizler Takımyıldızı
Yunan mitolojisinde ilahi ikizler Castor ve Pollux’un hikayesi İkizler’le bağlıdır. Kelam konusu takımyıldızın iki ana yıldızının ismi da Zeus ve Leda’nın aşkından doğan bu iki kardeşin ismini taşımaktadır. Sayısız fetihlerin baş aktörü olan Zeus, bu hikayede kuğu görünüşüne bürünerek, ölümlü olan Leda’yı baştan çıkarır. Aşklarının meyvesi birbirlerine tıpatıp benzeyen Castor ve Pollux olur. Bir ölümlü ve bir Tanrı’nın aşkı genelde bir yarı İlah çocuk olurken burada ikizler sözkonusu olduğunda, tanrısal kalıtım büsbütün Pollux’da toplanır. Castor, annesi Leda’nın insanlığından kalıtım alır ve münasebetiyle ölümlüdür.
İkizlerin doğumlarının akabinde, İkizler’e bağlı olan gezegen Merkür, mitolojik olarak Hermes, onları yetiştirir. İkizler onları yetiştiren Hermes’in zekasını, kurnazlığını, canlılığını kendilerinde geliştirirler. Onları ayrılmaz kılan bir dostlukla bir ortada olan İkizler, birçok zaferle sonuçlanan aksiyonlarını daima birlikte gerçekleştirirler. Argonantlara seyahat edip Jason’un altın postu (Koç) ele geçirmesine yardım ederler. Labirentteki Minator’u mağlup eden These’yi alt ederler. Bunu yaparken burçlar dizilimindeki Boğa’yı izleyip geçerler.
Bir aşk öyküsü ismine, iki genç prensesi, nişanlılarından ayırıp kaçırırlar. Bu aşk nedeniyle iki rakipleri ile yaptıkları arbede sırasında, ikizlerden Castor ölür. Pollux ikizinin mevtini kaldıramaz ve ölümsüzlüğünden vazgeçer. Böylece İkizler, sırayla altışar ay yaşarlar. Biri yaşarken oburu Cehennemde altı ayını geçirir ve bu nedenle hiç müsabaka fırsatları olmaz.
Geleneksel İkizler imajındaki kelam konusu ikizlerin cinsiyetini söylemek zordur. Bu durum rastlantısal değildir. Androjin miti bu nedenle İkizlerle irtibatlıdır. Burada orjinal canlı varlığın bütünlüğü iki başka varlığa bölünmüştür. Bunlar aykırı ve cinsiyetlidir. Her biri, kendilerini yarım hisseden ruhunu ve vücudunu, tam bir varlığa dönüştürmek için öbür yarısını aramaktadır.
Sembolik tahlili: İkizlerin dualitesi, bizi çevreleyen dünyanın kavranmasına müsaade veren, tüm zıtlık ve çelişki formlarını sembolize eder. Koç’un bedensel ve fizikî etabından sonra İkizler’in, insanın dünyayla girdiği bağlantıda, zihinsel bir forma geçtiğini görmemiz gerekmektedir. Burada kelam konusu olan ayrıştırmak ve anlamaktır, böylece de etrafımızdaki şeyleri isimlendirmekteyiz (dil, merak, açılım). Entelektüel dürtü, hareketlilik ve ağır bir merakla tatmin olmak en değerli gereksinim haline gelmiştir. Entelektüel aktivite, aksilikleri barındırmasıyla var olan her hakikati inceleme mantığı izler. Tüm ikilemler, Castor ve Pollux’un kanıtladığı, şeytanlıkla oynamaktan kaçınmayan İkizler’e zevk verir.
Mitin hikayesinin sonunda ayrılmış olan ikizler, eksik olan kesimlerini aramaktan vazgeçmezler. Bu nedenle İkizler, kendi kendilerine yabancı hissederler. Zihinlerini vakit zaman vücutlarından kopmuş hissederler. Onlara Yengeç etabına geçmek gerekmektedir.
Yengeç Burcu: Yengeç Takımyıldızı
Yengeç takımyıldızının mitolojik temeli, evvelki üç burcun hikayesi ile ilişkilendirilmek için zayıf kalmaktadır. Manasının değeri, kabuklu canlıların kendilerini dış dünyaya kapatan fakat tıpkı vakitte kendilerini koruyan, inanç verici olan evrenlerinin kapalı olma halinde yatmaktadır. Anne ve dişil prensip ile bağlı olan Yengeç’lerin hikayesini Yunan mitolojisinde bulmak zordur. Tekrar de biz bir miti, biraz bilgi sahibi olmak için ilişkilendirmeye çalışalım.
En tanınmış mitolojik olgu, Zeus’un on iki işi tamamlamak zorunda olmasıdır. Bu misyon ona Hera tarafından verilmiştir. Hera kocasının gayri yasal çocuklarına eziyet çektirmektedir. Herakles de bu çocuklardan biridir. Bunun Yengeç burcu ile ne alakası olabilir, bakalım.
Aynı ismi taşıyan bataklığın, Lerna’nın çok başlı yılan canavarı tüm bölgeye dehşet saçmaktadır. Herakles bu canavarı yok etmek durumundadır. Yılan çok başlı olduğundan, Herakles bir adedini kestiği her seferinde yeni iki tane baş daha çıkar. Bunları tüketmek imkansız üzere gözükmektedir. Yeğeni Lolas’dan tekrar baş çıkmaması için kesilen yeri dağlaması konusunda yardım alır. Ancak iki adamın inadına karşın iş başarısızlığa gerçek gitmektedir. Başların süratle artması (kafa aklın sembolü olarak İkizler’in emanetidir) iki genci kendilerinden geçmiş hale getirir. Hera, artık kazandığını düşünür. Sonlarını hızlandırmak için, onların ayaklarını ısırması maksadıyla bir yengeç gönderir. Lakin Hera’nın bu kışkırtıcı atağı, iki adamın kurtuluşu olur. Ayağının acısıyla, Herakles’in şuuru yerine gelir, çok başlı yılanın başlarını kesmekten vazgeçer, kayaların altına sıkıştırır.
Kavga esnasında yengeç ezilmiştir, Hera kendisine yardım eden Yengeç’e şükranlarını bildirmek için, onu bir takımyıldızı olarak gökyüzüne yerleştirir.
Sembolik tahlili: Bu mitin hikayesinde, Yengeç’e ilişkin birçok sembol bulunmaktadır. Aile bunlardan biridir. Herakles alışılmışın dışında birinci defa ailesinden, yeğenlerinden yardım alır, kendisinin tek başına kâfi olmadığını düşünür. Kesme aksiyonlarının tekrarı da, Yengeç ile ilintili olarak dirençli inatçılığıyla kuvvet bulmayı işaret eder.
Gerçekle bağlantıyı kaybetme (bu tıpkı vakitte tüm su kümesi burçlarda da bulunur), Herakles’in kendinden geçmiş olarak öykülenen halinde izlerini bulmaktadır. Yengeç’in ısırığının verdiği bedensel acı iki adamı tekrar gerçekliğe döndürür ve şuurlu bir biçimde ruh ve vücudun bir ortaya gelişini sembolize eder.
Burada kendinin şuuruna varma bireyde sivrilir: Vücutta ruh, dünyanın kalanından ayrışır, lakin hala açılmaya hazır değildir. Bu ise bir sonraki etapta, Aslan’da olacaktır.
Aslan Burcu: Aslan Takımyıldızı
Burada, Herakles işin en başında tekrar kelam konusu oluyor. Zeus’un oğlu olmasından ötürü kendini yaradanlara denk olarak görmekte ve Olimpos’da kendine yer talep etmektedir. Hera, bundan birinci rahatsız olandır. Bu nedenle ona sırf bir Tanrı’nın başarabileceği on iki iş serisi hazırlar.
İlk sıradaki iş, silah kullanmadan Nemea’nın aslanını öldürmektir. Bu dev aslan sürüler ve çobanlar ortasında kaygı salmaktadır. Herakles, zorlanmadan aslanı boğar. Postundan, klasik sanatta sık olarak kullanılan, bir kıyafet yapar.
Bu post, nereye giderse gitsin kendisinin tanınmasını sağlar ve Yunan’da eserin göstergesi olur. Öte yandan kaybına da sebep olacaktır. Karısı Deianera ile seyahati sırasında ırmağı geçerken ıslanmamak için Santor Herakles’e karısına yardım etmeyi önerir. Deianera’ı karşıya geçirmek için sırtına alır. Herakles, onlardan evvel yüzerek karşıya geçtiğinde karısının çığlığını duyar. Geriye dönüp baktığında Santor’un karısını taciz ettiğini görür. Herakles yayını elini alıp, Santor’a bir ok fırlatır. Yarı İlah olan Herakle’sin kaybetmesini isteyen Hera, Santor’un kulağına, ölmeden evvel söylemesini istediği son kelamları fısıldar. Buna uyan Santor, Deianera’ya, çok başlı Lerna ejderinin kanını kendi yarasından akan kanla ve biraz da zeytinyağıyla karırtırarak, bu karışımın sürüldüğü gömleği Herakles’e giydirdiğinde, kocasının asla onu aldatmayacağını söyler. Deianera, kocasının sadakatini sağlamak için Santor’un dediklerini yapar. Herakles gömleği sever ve giyer, fakat gömlek cildini harikulade yakar ve canını acıtır. Bunu üzerine Deianera pişmanlığından kendisini asar. Gömlekteki zehirli karışımdan acı çeken Herakles, odunların üstüne serilmiş Nemea aslanının postuna uzanarak yakılmayı, kurban edilmeyi ister.
Sembolik tahlili: Kollayıcı kabuğunun parçalanmasıyla geçilen Yengeç etabından sonra Herakles, dünyaya meydan okumaya cüret eder ve kendini beğenmişliğiyle, egosunun yükselmesiyle kendini Tanrı’lardan biri olarak ilan eder ve ortalarında yer almayı talep eder. Bu, önüne çıkan pürüzlere karşı giriştiği uğraştaki yüreği ve herkes tarafından tanınmış olmanın getirdiği kendine hayranlığın vardırdığı durumdur. Aslan’ın güneş merkezli egosu pırıl pırıl parlar. Tam manasıyla eril bir semboldür.
Bu, Koç’un birinci baştaki Ateş’i ile kıvılcım almış potansiyel durumun artık özgün ve özgür olarak şahsileştirilmesinin doğal tabiridir. Bu durumun gerçekleşmesi artık mümkündür, zira varlık artık ayrışmıştır ve kendinde tamdır. Ve istediği an dünyada yerini alabilir durumdadır.
Aslan’ın gururlu olduğu söylenir. O mağrur olmaktan fazla narsistir. Ve bu narsizm yeni bir kişilik yapısı ortaya çıkarır, kırılganlığının farkında olmayan lakin özerkliğinin şuurunda olan bir yapı, onu dış dünyayla yüzleşmeye götürür ve sahneye iter.
Santor tarafından aldatılsa da karısı ona ihanet etmemiştir. Aslan çok ender olarak kendisine hazırlanmış alçakça darbelere hazırlıklı olabilir. Dünya görüşü, epey saf ve yanılsamalarla doludur.
Herakles’in üstüne aldığı ve yakılacak odunların üzerine serilmiş Nemea aslan postunun imajında, Aslan tam olarak kendini tamamlamak ister, kendi egosunda kendini tüketmeyi kabul etmek durumundadır. Çünkü, Aslan’ın sonlara muhtaçlığı vardır, bu hudutların çerçevesini oluşturmayı kendisi üstlenir.
Başak Burcu: Başak Takımyıldızı
Başak, Yunan Tanrıçası Demeter’a ilişkin mitolojik hikayede yer alır. Demeter Zeus’un kız kardeşidir. Yeryüzündeki bitkisel hayatın Tanrıça’sıdır. Toprağın doğurganlığı ve verimliliğidir, hasat vakitlerinde köylüler onu kutsarlar. Bitki örtüsünün değişimini etkileyen mevsim döngüleri mitolojik bir açıklamaya sahiptir.
Demeter’in bir kızı vardır, Persephone. O, eril bir katkı olmadan dünyaya gelmiştir. Demeter ve Persephone sadece bayanlarla çevrili bir ortamda yaşarlar. Persephone’un hiç eril bir prensipten haberi olmamıştır. O yalnızca annesinin bir uzantısıdır. Cümbüşün ve keyfin seçkin olduğu günlük hayatta emek vermenin ve vazifelerin yerine getirilmesinin bir paha oluşturduğu biçimde, bu duruma uygun olarak hayatını sürdürmektedir. Başka Tanrı’ların keyfe düşkün ömürlerinden çok uzak bir hayatı vardır. O, kendisini sorumluluklarını yerine getirmeye adamıştır.
Persephone dinlendiği seçkin günlerden birinde, kırda çiçek toplarken, Cehennemlerin Tanrı’sı Hades tarafından kaçırılıp, yeraltının derinliklerine götürülür. Hades’e boyun eğen Persephone kaybolur. Demeter onu Yeryüzünün her yerinde arar. Acısından vazifelerini yerine getirmeyi ihmal etmek durumunda kalır, hiçbir şeye yetişememeye başlar. Beşerler ortasında açlık baş gösterir. Zeus insanların bu haline acır ve Hades’ten Persephone’u altı ay Yeryüzüne, annesinin yanına ister. Bu altı aylık devir ilkbahar ve yaz, verimli bir periyot olur. Persephone, öteki altı ayı Hades ile yeraltında geçirecektir. Bu periyot ise sonbahar ve kıştır.
Sembolik tahlil: Demeter’in Latincedeki isminin Ceres olduğunu hatırlatmakla başlayalım. Ceres, astroit neslinin cüce gezegenidir, ve birtakım astrologlar tarafından, Başak burcuna Merkür yerine ilişkilendirilir. Aslan’ın kendini özgürce söz etmesinden sonra Demeter hudut nosyonunu getirir. Başakla ilişkilendirilmiş olan, farkındalığı yüksek ve hizmetten kaçınmayan hallere sahip olarak, gündelik hayatın sorumluluklarını yerine getiren bir gidişatta yol almaktır. (Toprağın verimliliği, Demeter’den fazla insanların işine yaramaktadır.)
Demeter cümbüşe, kutlamalara karışmayan, aklı başında bir Tanrıçadır. Yolundan dönmez ve kızını kendi bedellerine nazaran yetiştirir. Oburlarının varlığının farkına varmak için kendi varlığından ödün vermek gerekmektedir. Ve birilerinin özgürlüğünün başladığı yerde, oburlarının özgürlüğü sona erer. Fakat bunun farkına varmak, sahiden özerk olmaya yetmez. Bu nedenle Persephone kendi sonlarını tanımlamak durumundadır, kendi ömür kurallarını oluşturmalıdır. Çocuğun anneden ayrılması gerekmektedir. Kendi hudutlarını ve bedellerini oluşturmazsa çocuk, anne babasına bağımlı kalır ( Persephone’un Demetre’e boyun eğmesi ve onun bedellerini uygulaması), ya da isyan eder ve Cehennemde kaybolur. İlkel güdüsel güçleri söz eden Hades (Pluton) yeraltından yeryüzüne eninde sonunda fışkırmak durumundadır.
Koç’tan Başak’a giden süreç özünde ayrışma ve kişiselleşme sürecidir.
Terazi Burcu: Terazi Takımyıldızı
Terazi’ye mitolojik bir orijin belirlemek istediğimizde onu Yunan Tanrıçası Themis ile bağdaştırmamız gerekmektedir. Bu Tanrıça’nın mitolojide ardıl bir yeri vardır. Daha sonra Yay ve Kova’da bahsedeceğimiz Prometheus’un Titan olan annesidir. Themis’in, kimileri toplumsal prensiblerin allegorilerini oluşturan birçok çocuğu daha olmuştur. Bunlar ortasında Astre ( Adalet), Eirene (Barış), Eunomia (Yasa)’dan bahsedebiliriz.
Sembolik tahlili: Terazi’nin klasik temsili, adalet saraylarında bulunur. Bir elinde terazi, öbür elinde de kılıç (cezalandırmak için) tutan genç bir bayan. Gözleri genelde, tarafsızlığını göstermek için bandajlıdır. Themis’in çocukları, burçların anahtar prensiplerini ele alırlar: Adalet, Barış, Yasa..Terazi ahenk ve istikrarın burcudur. Burç sıralamasındaki yeri de hiç rastlantısal değildir.
Sonbahar ekinoksunda, gündüz ve gecenin mühleti eşitlendiğinde, ters kuvvetlerin yanlışsız istikrarını temsil eder. Onun yeri, Başak’ın sıkı kontrol ve baskın saflığıyla, Akrebin tutkulu güdüleri ortasında ölçülü olmayaçağırır.
Ben’in baskın olduğu Koç’un aksine birinci kollektif burçtur. Başak etabıyla başlamış olan, başkalarını dikkate almanın baskın olmasına katkıda bulunur. Hasılı Terazi toplumsal bağlantıları oluşturur.
Uyumlu bir ilginin can damarını oluşturan, başkasının özel bir varlık olarak takdir edilmesini canlandırır. Sembolik olarak terazi, iki hanesinin istikrarını sağlamaya çalışır. Bunun için, üzere görünmelerle yetinir, lakin bu türlü oluşturulmuş bir istikrar kişiyi tatmin etmeyecektir. Burçlarda bir canlı yerine bir nesneyle temsil edilen tek burç olan Terazi, oluşturmuş olduğu ilgide kendi özgürlüğünü kaybetme riskini taşır. Terazi, ondan sonraki burç olan Akrep tarafından fethedilme durumundadır.
Akrep Burcu: Akrep Takımyıldızı
Akrep Takımyıldızını oluşturan yıldızlar, büsbütün zıt pozisyonda bulunan Orion takımyıldızıyla ayrıştırılamaz. İlgili mitolojik hikayenin birçok versiyonu bulunur. Ancak bir tanesi şöyledir:
Orion o kadar heybetli bir devdir ki, derin denizde yürürken bile baş ve omuzları su yüzünde kalıp, yürüyüşüyle dalgalar yaratmaktadır. O, birebir vakitte eksiksiz bir avcıdır. Ay ve av Tanrıça’sı Artemis, onun av arkadaşı olarak yanında yer almasından keyif alırdı. Orion da Artemis’e çok hürmet duyardı. Kendini, içgüdülerinin ve en karanlık kana susamış eğilimlerinin akışına bırakmış olmasına karşın Orion, Artemis’in yanında çok düzgün davranırdı. Ortalarında bir ölümsüzle bir ölümlünün kurabileceği seçkin yoğunlukta bir bağ oluşmuştu. Birbirlerini eşit olarak kabul ederlerdi. Buna karşın bir gün Orion, yersiz bir harekette bulunur. Dişil faziletini her vakit keskin bir halde savunan Artemis, en âlâ arkadaşı için bir ayrıcalık yapmaz. Onu cezalandırmak için, izbe bir yere yaprakların altına saklanmış bir akrep oluşturur. Topuğundan sokulan Orion, bu küçük hayvanın zehri ile ölür.
Orion ve Akrep birbirlerine aksi pozisyonlarda gökyüzüne yerleşirler. Asla birbirlerine yıldızlarla karışmazlar.
Sembolik tahlil: Terazinin toplumsal bağlantıların mükemmelleşmesini istemesinden sonra Akrep, daha fazla yoğunluk ve özgünlüğe muhtaçlık duyar. Ondan evvelki iki burcun muhtaçlık duyduğu harikalığın mevcut olmadığının farkındadır. Orion ve Artemis’in ortasındaki bağ çok ağırdır. Bu münasebette uzlaşmaya muhtaçlık yoktur. Orion Artemis ile belirli bir hürmet çerçevesinde alakada kaldığında Terazi gibisi bir halde kalır. Karanlık içgüdülerini denetim altında meblağ. Fakat ağır karanlık tarafının mevcudiyeti de devam etmektedir. Yersiz bir harekette bulunduğunda, kendi özgünlüğünü Artemis’e ifşa etme riskini alır. Akrep, kaybetmesine yol açacağını bilse bile bağlarında ve gerçekleştireceği hareketlerde özgünlüğünü muhafazayı tercih eder.
Akrep gece hayvanıdır ve tehlikelidir. Onun bu istikameti hayranlık uyandırır. O, hem telaş edilen hem de hayran olunandır. Bu küçük hayvandan güç fışkırmaktadır: Yaratıcı bir sembolizmi vardır, zira çok seksüeldir (kuyruğu ile sokmaktadır) ve zehriyle yok etmektedir. Vefat tehlikesi karşısında kendisini yok etmektedir, aç kaldığında dişi akrep, yavruları yaşasın diye kendi vücudunu onlara yiyecek yapar, üzere telaffuzlar geliştirilmiştir.
Tüm bu telaffuzlar, yok edici hatta kendini yok edici temalar beslemektedir. Akrep’e yöneltilen bu abartılar bir oldukça fazla kaçmaktadır. Akrep o denli şeytanımsı bir burç değildir. Hikayede yaprakların altında saklanmasında sembolize edildiği üzere gizemli ve aralıklıdır. Bu onun baştan çıkarıcılığıdır da. Angaje olduğu şeyleri ve itkilerini izlemeyi sonuna kadar devam ettirir. Gayelerine ulaşmak için çaba etmekten çekinmez. Oburlarının zayıflıklarını kendi zayıflıkları kadar yeterli bilir, gerektiğinde saldırabilir. Yok etmekten kaygı etmez, tutkuludur. Tekrar kurmak için yok eder. Daha yeterli yaşamaktan çok, daha derin yaşamayı tercih eder. Kimse onun kadar derin kanıları kışkırtacak kapasiteye sahip değildir. Son etapta kendi bencil ferdî konforunu terk etmeye muktedirdir, onu sonra tekrar oluşturacaktır. Sonunda hayatta kalabilenler sınıfındadır.
Yay Burcu: Yay Takımyıldızı
Yay burcunun temsil eden Santor, tanınmış bir Yunan mitoloji figürüdür. Santor’lar cehennemler ırmağının öteki yanında çapulcular olarak yaşayan yarı insan, yarı at formunda yaratıklardır. Ortalarından birçok epeyce kabadırlar ve içgüdüleriyle hareket ederler.
Chiron da onlardan biridir, ancak kimi taraflarıyla onlardan ayrılır. Birinci olarak, ölümsüz olarak doğmuştur. Kronos ve bir su perisinin oğludur. Ve Cehennnemin kapılarında değil, yeryüzünde yaşar. Dahası, o bir ermiş, bir tabib ve Herakles de dahil olmak üzere bir çok kahramanın hocası olmuş bir bilgedir.
Herakles, bir gün öbür Santor’lara karşı savaşırken, kazara onu yaralar. Chiron ölümsüz olduğundan ötürü ölemez, fakat yaralarından ötürü çok kuvvetli acılar çekmektedir. Acılarından kurtulmanın tek yolunun ölmek olduğunu düşünür, ölümsüzlüğünden vaz geçmek ve ölümsüzlüğünü Prometheus’a vermek ister. Zeus, Chiron’un bu dileğine sıcak bakar. Böylelikle Prometheus ölümsüz olurken, Chiron ölür ve öldükten sonra Yay burcu takımyıldızını oluşturacak halde gökyüzüne yerleşir.
Sembolik tahlil : Bu hikayede dikkatimizi çeken, Chiron’un başka Santor’ların sahip olduğu içgüdüsel dürtüleri aşmış olmasıdır. Onun dışındaki başka Santor’lar evvelki burcun kalıntılarını temsil ederler; Akrep. Bunlar, yeraltı dünyasının kıyısında yaşamaktadırlar, yani Akrep’in referansı olan gezegen Hades-Pluton’dur. Santor’ların içgüdüleri, hayvanlarınkinden farklıdır, hayvanlar sarhoş olmaz yahut tecavüz etmez, bunları yapmaya iten güdüler insanidir. Chiron, ondaki ilahi kalıtımdan ötürü bu güdülerini denetim altına almayı başarmıştır. Ve bunu başardığı için de bir rehbere ve tabibe dönüşmüştür.
Yay’ın sembolizmi, bizi yükseltecek olan bizde mevcut olan bu ilahi yanı bulmaya çağırır. Bu yan bizi yeterli tarafta geliştirir ve bir ortada uyumlu ve hoş bir halde yaşamamıza katkıda bulunur. Bu noktada, Terazi’nin şahıslar ortası ülkü bağlantı boyutunu aşmaktayız. Akrep’te, egolarımızın savunma perdelerinin sonuncusu düşer. Yay’la birlikte toplumun ve küme bütünlüğünün yeni bir boyutu açılır. Çünkü Yay, her bir kişinin kültürüne paha verir ve herkesi birleştiren şeyin arayışındadır.
Yay’ın klasik imajındaki bir yıldızı hedefleyen ok, aslında Prometheus’un insanlara sunduğu, Tanrı’lardan çaldığı ateşi içerir. Onun sağladığı imkanla Prometheus bunu gerçekleştirmiştir. Yay pek çok hoş ilhama sahiptir. Yay’ın ortaya çıkardığı bedelleri, somutlaştırmak Oğlak’a kalacaktır.
Oğlak Burcu: Oğlak Takımyıldızı
Bu takımyıldızı, birçok eski kültürde referans verilmiş en eski takımyıldızlarından biridir. Çoklukla keçi üst gövdesine ve balık kuyruğuna sahip bir canlıyla temsil edilir. Karaya ve suya ilişkin iki canlının karışımıdır. Bu takımyıldızıyla ilgili Yunan mitleri biraz karışıktır. Zeus’u besleyen keçi Amalthe ile bir ilişkisini kurabiliriz. Birçokları, İlah Pan’a atıfta bulunur. Satir, yarı insan, yarı keçi görünümlüdür. Daha sonraları Pan imajı, Şeytan’ın temsilinde kullanılmıştır.
Zeus ve başka Titan’lar Kronos’u tahtından indirmek için savaşırken, Pan takipçilerinden kurtulmak için suya dalar ve formu yarı keçi, yarı balık bir hale dönüşür. Tehlike geçtikten sonra savaş esnasında yaralanan Zeus’un yaralarını tedavi eder. Aldığı tedavi sonucunda güzelleşen Zeus, savaşını zaferle sonuçlandıracak güce erişir. Zeus, minnertarlığını bildirmek için ona gökyüzünde yıldızlar ortasında yer verir.
Sembolik tahlili: Oğlak takımyıldızı, hiç parlak yıldız barındırmadığından çıplak gözle güç görünür. Kendisinin rahat bırakılmasını öncelikle talep eden bu burç için, gözlerden uzak olmak bakımından, bu takımyıldızının sıkıntı görülebilmesi uyumlu üzeredir.
Kış geldiğinde, soğuk havanın karar sürmeye başlamasıyla bitki örtüsü canlılığını yitirir, geri çekilir. Bu Satürn gezegeniyle ilişkilidir. Oğlak yüzeysel olandan kurtulmuştur. Sonuçta yalnızca asıl ve saf olan kalmıştır.
Bu mitteki keçi-balık temsili, doğum haritasındaki 9. ve 10. Konutların aksının bir meteforudur. Bu vertikal aks, derinlikleri yani balık kuyruğu dolayımıyla su ile zirveleri yani dağ keçisi dolayımıyla toprağı birbirine bağlar. Bu pozisyon, bu burç bireylerinin yazgısını yansıtır. Oğlak’lar hırslı, dirençli ve sıkı bir çalışmayla yükselebilirler, en derinlere kadar inip detaylara dalabilirler. İlerlemelerini sağlayacak en sıkıntı hayat şartlarına bile katlanabilirler.
Derinlikler ve yüksekliklerin oluşturduğu iki zıt kutup ortasında gidip, gelebilirler. Gayeleri toplumdaki hakikat yerlerini bulmaktır. Her vakit farkında olmasalar da, Yay’ın arzuladığı bir toplumsal birlikteliğin oluşmasına kendilerine has bir biçimde katkıda bulunurlar. Çünkü ferdi eforlarla topluma katkıda bulunurlar, şahsî başarılarıyla toplumun muvaffakiyetini gerçekleştirirler.
Kova Burcu: Kova Takımyıldızı
En eski Sümer tanrıçalarından biri olan Canverici Tanrıça Gula (Aquarius), ismi Kova takımyıldızına verilmiştir. Hammurabi maddelerinin başında o kanunlara uymayanların Gula tarafından şifasız hastalıklarla cezalandırılacağı yazılıdır. Asurlular, ona ellerini havaya kaldırarak dua ederlermiş. Babil Hükümdarı Nabu-Naid de uzun yaşayabilmek için ömrü boyunca ona yalvarmış. Kova Burcu’nu simgeleyen mitolojik esintiler, çeşitli uygarlıklarda başka ayrı yorumlanmıştır. Bunlardan biri; Gılgamış’ın arkadaşı olan Enkidu ya da Endiku, kendisinin de bir hayvan-insan olması nedeniyle hayvanların koruyucusudur. Ve Gılgamış Destan’ın da bir öküzü yıkarken, su verirken betimlenmiştir. Öte yandan yeniden Babil’de Tanrıça Enki (Ea) elinde bir kova ile su dökerken resmedilmiştir. Bir başka mitte ise Kadim Mısır’ın ilahlarından Hapi’nin Kova burcunun simgesi sayılmasıdır. Hapi Kadim Mısır’da, ölülerin iç organlarını korumakla vazifeli bir ilah diye geçer. Kova burcuyla ilgisi ise elinde tutuğu camdan iki kapta bulunan Nil Irmağı’nın sularını toprağa boşaltırken resmedilmesine yormaktayız. Kova burcunun yöneticisi olan Uranüs, Yunan mitolojisinin birinci erkek rabbidir.
Balık Burcu : Balık Takımyıldızı
Afrodit (Venüs) ve Eros (Kupidon) aşkla ilişkilendirilmiş iki Tanrı’dır. Hesiodos’un anlatımında Kronos, Uranüs’ü hadım eder ve cinsel organını denize atar. Bu sırada oluşan dalgaların beyaz (aphros Yunancada beyaz manasına gelir) köpüğünden Afrodit doğar. Olimpos Tanrı’larından daha evvel ortaya çıkmıştır, lakin daha sonra Zeus başka Titan’ları bastırırken, Afrodit’in cazipliği nedeniyle, onu kendi ortalarına almıştır.
Eros’un Afrodit’in oğlu olduğu sanılır, halbuki durum o denli değildir. O, Afrodit’ten de eskidir, oluşumun birinci periyotlarında mevcuttur. Hesiodes’in anlatımında hikaye şöyledir. Eros Kaos’un, Goya (Toprak) ve Uranüs (Gökyüzü) olarak ayrılmasından ortaya çıkmıştır, Yunan ve Roma mitolojisinde oluşuma aittir. O, Üranüs’ün Goya’yı örtüp kavrayarak bırakmayan pozisyonuyla cinsel içgüdü alegorisidir. Uranüs’ün bu güdüsüyle öteki Titan’lar doğmuştur. O hayatın başlangıcındaki yaratıcı güdüdür.
Bir gün bu iki sevgi temsilcisi Typhon ( Tayfun) tarafından kovalanır. Typhon, Yunan mitolojisinde tüm canavarların babasıdır ve yok edici bir güçtür. Ondan kaçmak için Afrodit ve Eros denize atlarlar. Her biri bir balığa sıkıca tutunur. Suyun derinliklerinde birbirlerini kaybetmemek için, iki balığı kuyruklarından birbirine bağlarlar.
Bu iki balığı, minnettarlıklarını göstermek için gökyüzüne yerleştirirler. Balıklar, ortalarındaki kalıcı bağı temsil etmektedir.
Sembolik tahlil: Hikaye bize aşk ve denizden kelam eder. Venüs ve Neptün, her ikisi de Balık burcunun yönetici gezegenleridir. Bize bahsedilen canavardan kaçış, kaybolma riskidir. Ve bu bağlamda birçok husus bu burca bağlanabilir. Paradoksal olarak okyanus, bütün’ün ve hiç’liğin sembolüdür. Uçsuz bucaksızlık deniz tabanlarına, derinliklerine uzanır. Balıklar, mümkün alanın sonsuzluğunu temsil eden Su elementinin verimliliğinden keyif alırlar. Balık’lar değişmek için büyük bir potansiyele sahiptirler. Hikayenin diğer bir yorumunda Afrodit ve Eros balığa dönüşür. Bu dönüşüm, esnekliğin tam da kendisidir.
Burada bir risk de bulunur: Bu uçsuz bucaksızlıkta kaybolma durumu. Gerçek bir tehlikedir (Tayfun) onları gerçekdışı bir dünyada saklanmaya itebilir. Bu sığınma biçimi çeşitli hallerde olabilir. Bu durumun müspet sonucu şöyledir: Aşk, aşkın bir manaya bürünebilir. Her şeye duyulan sevgi. Mistisizm ve spiritualite Balık’larla ilintilidir. Ulaşılabilecek bir bilgelik, hudutların ve somut dünyanın tekrar düzenlenmesine müsaade verebilir.
Negatif sonucu ise şöyledir: Tam bir kayboluşa gidilebilir, alkol, uyuşturucu, psikiyatrik rahatsızlıklar üzere. Somut dünyanın sonlarından kaçış yanılsamalara götürebilir.
Bireysel çıkarların, kendini değersiz bırakma riskinden ötürü kollektif çıkarlara yönelen Kova’dan sonra Balık’ta bireyin kişiselliğini eritme süreci devam etmek durumundadır.
Balık, mevtle çemberi Koç’a yani doğuma bağlar. Yine doğuşa inananlar için yeni bir döngüsel yola çıkış verir.